elyazması sözlük (1)

Yayınlandı: Ekim 21, 2010 / tavanarası

Hiç.

Bir gitar tınısı kadar dokunaklı tümevarımda konaklamak için yola düşmüşken aniden karşınıza çıkan dağ heybeti mi dediniz –duyamadım. Gündelik dilin kenar mahallesinde, bir köşede bekleyen bu kelime miydi dediniz –duyamadım. Boş küme mi dediniz, yoksa etkisiz eleman mı –duyamadım. Sıfırın ikiz kardeşi miydi yoksa –duyamadım. Gölgesi bile olmamak bu muydu –duyamadım. Zıddı sinmiş bir taşın altına –sesini duyamadım. Bir potpuri sanki –duyamadım. Bir Yunus dergâhı mıydı –kimselerden duyamadım. Biz onu boşluk olarak mı görürmüşüz –kendime sordum da cevabımı duyamadım. Bir mertebeymiş, çok uzaktaydılar, karışıp gitti göğün mavisine sesleri –duyamadım.

İç.

Dışlaştıramadıklarının peltesi. Gözlerine inen perdenin iç yüzeyine yansıyan bulanık görüntü. Bir hayalet nota –muallakta ya da. Çıkan gamdan fırlayan birkaç şaşkın sesin toplamı ya da. Acemi bir istif çabası, yanlış perspektif. Yolda h’si düşmüş bir alfabe –tek kelime yazmak imkansız onunla. Ezber bozmanın zamanı geldiğinde gereği düşünülecek. Suçunu ikrar eden suçlu. Dibinde umarsız bir otun bittiği mahkeme duvarı. Bir sıfır ve bir de bir –o denli de karmaşık ve olağanüstü. Hiç bitmeyecekken kopuveren film. Bozuk acil çıkış kapısı.

Kiç.

Kendi başına duran kelimeler olamaz bu. Kullanılan kelimelerdir –artık kelime olmaktan çıkmış kelimeler, çığlık olmak isteyip de olamayan kelimeler, içe dokunamayan, yüzeyde çırpınan, kayıp kolunu bacağını kıran beceriksiz kelimeler. Tepeden tırnağa kelime kesilemeyişimizdir. Tepeden tırnağa kelime kesilip de biz, bunu anlamayışlarıdır. Okuyamayışlarıdır. Biz olamayan, olamayacak bizdir. İnsanlar var ve insanlık yoksa ki öyledir ve kiçtir işte. Kullanılmayan, kapağı açılmadık insanlık sözlüğüdür.

Piç.

Doğa bize böyle der. Şaşkındır alabildiğine. Yorgun düşmüştür, uykusuzdur, mecali kalmamıştır. Canına okunmuştur. Bir budur.

Zaman aşka böyle der. Kimden doğurduğunu unutmuştur bile çoktan. Yaşlanmıştır, bunamaya yüz tutmuştur. Aşk, gün gelir kendine aşık olur. Piçliğini unutur, unutmuştur çoktan. Bir de budur.

Kitaplar. Yazarlarının piçleridir. Bir de budur, evet.

(*) jazzetta, 15.02.2009 – 23:09 Posted by metinTAVANARASI5 Yorum |
(**) metin ………., “kim korkar hain ruhtan”, ……… yayınları.

yorum
  1. metin dedi ki:

    eski jazzetta’nın takipçileri için “tavanarası” yazılarındaki şimdilik tek yeni haber, alttaki ikinci dipnot (sansürttürdüm azıcık, kusura bakılmaya). bir süre sonra belki hayaletin yazdığı tavanarası metinleri de çıkar günyüzüne, belli olmaz. araf’ın çıkış kapısını bulabilirse tabii.

Yorum bırakın